ආදරයේ තුහින මල් වැස්සේ තෙමි තෙමී..
උණුසුම් වු ඔය හුස්මේ හැන්ගී...
ආදරයේ සොඳුරු බව විඳගතිමි..
ආදරය යන නිමක් නොදකින අනන්තයේ
මා නෙත් පිය ගත්තෙමි...
ගුලි වෙලා තිබුණු හැඟුම් මල්වර වෙද්දී
ඔය පපුවට මම තවත් තුරුළු වීමි..
මගේ යැයි කීමට කිසිත් නැත මට..
හැමදාටම මම ඔබේම වුණි..
ජීවිතේ තවත් කිසිවෙකුටත් පුද දිය හැකි යමක් නොමැත...
පවිත්‍ර වුත්, උත්තරීතර වුත් ඒ ආදරය ඔබට පුද දී
අවසන්ය...
ජීවිතය තිබෙන තුරා මගේ බලපොරොත්තුව ඔබම පමණි....
සිතමි..
සැනසෙමි..
ඔබ නමින්....
ආදරය කරමි හැමදාටම
දෙනෙත් පෙති පියවෙන තුරා...,,,
No comments:
Post a Comment